PRINCEZA MARIJANA JE UMRLA Zaspala i otišla u večni san

Merijen Bernadot, poznata javnosti i kao Princeza Marijana, umrla je u rodnoj Švedskoj u staračkom domu, piše Sweden Herald.

Bila je mirna i spokojna, okružena svojim najbližima, i zaspala je u staračkom domu na Gärdetu u Stokholmu. Imala je više od 100 godina, sa samo dva meseca do svog 101. rođendana – rekla je njena ćerka.

Godine 1961. udala se za dizajnera Sigvarda Bernadota, poznatog i kao "princ dizajna" (1907–2002), drugog sina tadašnjeg kralja Gustava VI Adolfa, i time postala članica kraljevske porodice. Pre toga, kao dvadesetogodišnjakinja preselila se iz Helsingborga u Stokholm, gde je bila aktivna kao glumica u Dramskom pozorištu (Dramaten).

Zajedno sa suprugom osnovala je Istraživačku fondaciju Bernadot za dečiju očnu negu i fond za umetnike sa godišnjim dodelama stipendija. Godine 1998. proglašena je počasnim doktorom medicine na Karolinskom institutu.

Najbliži srodnici Merijen Bernadot su njena ćerka, četvoro unučadi i četvoro praunučadi.

Merijen je bila poznata i po svom radu na podršci osobama s disleksijom, fizičkim invaliditetom i dečijoj očnoj nezi, kao i kao pokrovitelj umetnosti. Dobitnica je dve počasne doktorske titule.

Još kao tinejdžerka glumila je u poznatom letnjem pozorištu na otvorenom (Fredriksdalsteatern) u svom rodnom gradu. Primljena je na glumačku akademiju Kraljevskog dramskog pozorišta, gde je studirala 1945–1948. Tokom raspusta radila je kao vodič na turama u Nemačku i Francusku. Nakon završetka studija, zaposlena je kao glumica u Kraljevskom dramskom pozorištu, gde je igrala jedanaest godina, birajući zahtevne uloge umesto glamuroznih. Njena prva uloga bila je Eni u švedskoj verziji "Života sa ocem". Režirali su je Olof Molander, Alf Sjeberg, Ingmar Bergman, Mimi Polak i Joran Gentele, a glumila je s Jarlem Kuleom, Ingom Tidblad i Maj Zeterling. Glumila je u filmu "Kulla Gulla" 1956. s Hugom Bjerneom i u dve TV predstave 1957. i 1959. godine.

U memoarima iz 1986. godine napisala je:

„Zajedno s režiserom i kolegama glumcima pronalaziš svoj put do uloge. Stvaraš svoj mali svet, koncentrat, gde svi daju sebe da bi se stvorila celina i publici ponudilo nešto zaokruženo.”

Pozorište je zatvoreno zbog renoviranja 1956. godine, i tada je Marianne prešla u robnu kuću NK, gde je obučena za upravljanje njihovom prodavnicom poklona. Kasnije je studirala kulturnu komunikaciju, francuski i umetnost na Univerzitetu u Stokholmu, postala predstavnica Sotheby'sa u Švedskoj i 1970. studirala kuvanje na Le Cordon Bleu u Parizu. Nakon pomirenja njenog muža s ocem, kraljem Gustavom VI Adolfom, u 1970-im, često su zajedno kuvali.

(Telegraf, SwedenHerald.com)

BONUS VIDEO

 

PROČITAJTE KLIKOM OVDE NAJVAŽNIJE AKTUELNE VESTI