Zbog ovoga Zvezdi nije priznata titula iz 1946!

Crveno-beli su na svom zvaničnom sajtu objavili publikaciju u kojoj se navodi zašto je titula iz 19467. godine legitimna.

Podsetimo, Zvezda je još u decembru 2016. godine tražila od FSS da se titula prizna, ali odgovor nisu dobili.

Nije priznata zbog toga što je u neku ruku prvenstvo Srbije bilo kvalifikaciono za šampionat Jugoslavije naredne godine, ali s druge strane HNS je priznao tu istu titulu Hajduku 2011. godine.

Malo toga se zna o toj sezoni koja je počela 30. septembra 1945. godine, a završeno je 30. juna 1946. godine.

Imalo je nekoliko etapa i igralo se po okruzima i gradovima. U prvoj zoni igrali su okruzi: Beograd, Šabac, Valjevo i Požarevac. Drugu zonu činili su okruzi Kruševca, Čačka, Jagodine i Užica. U trećoj zoni igrali su okruzi: Niš, Prokuplje, Zaječar i Pirot, a u četvrtoj: Vranje, Leskovac, Kragujevac, kao i pobednik utakmice Sandžak (Novi Pazar) - Jedinstvo (Priština).

U eliminacionoj fazi beogradskog okruga igralo je 15 klubova koji su bili raspoređeni u grupe „Sava“ (Radnički, Beograd, Poštar, Botip, Brodarac, Građevinac i Kosmaj) i „Dunav“ (Crvena zvezda, Metalac, Borac, Grafičar, Sloboda, Drvodeljac, Vračar i Železničar).

Posle završenog jesenjeg dela prvenstva, u grupi „Dunav“ prva je bila Crvena zvezda, ispred Metalca, a u grupi „Sava“ najbolji su bili Radnički i Beograd. Zanimljivo, fudbaler Crvene zvezde Kosta Tomašević je postigao 21 gol i bio je najbolji strelac tog dela takmičenja.

Finalni deo prvenstva odigran je na proleće, i u njemu su učestvovala po dva prvoplasirana kluba iz svake grupe, kao i prvak iz grupe „Zemin“, Sremac. Završnica prvenstva Beograda odigrana je po jednostrukom bod sistemu od 17. marta do 5. maja 1946. godine. Posle odigranih pet utakmica, prvo posleratno prvenstvo Beograda je osvojio FD Metalac ispred OFD Crvena zvezda.

Ova dva kluba osvojila su isti broj bodova, ali je Metalac imao bolju gol razliku. Na taj način, Metalac i Crvena zvezda su se kvalifikovali za završnicu prvenstva NR Srbije.

Prvaci svojih okruga u Srbiji bili su: Borac iz Čačka (Čačanski okrug), Radnički iz Pirota (Pirotski okrug), Javor iz Jagodine (Moravski okrug), Budućnost iz Valjeva (Valjevski okrug), Zakić iz Kruševca (Kruševački okrug), Železničar iz Niša (Niški okrug), Kaćuša iz Kuršumlije (Toplički okrug), Kosta Stamenković iz Leskova (Leskovački okrug), Rudar iz Kostolca (Požarevački okrug), Sloboda iz Užica (Užički okrug), Radnički iz Šapca (Šabački okrug), Radnički iz Kragujevca (Kragujevački okrug), Jedinstvo iz Prištine (Kosovski okrug).

Završno prvenstvo NR Srbije počelo je 19. maja, a završeno je 30. juna 1946. godine. Propozicije su izgledale ovako: Nakon poslednjeg kola biće proglašen zvanični prvak NR Srbije u fudbalu, prvi i drugi će se kvalifikovati za Državno prvenstvo FNR Jugoslavije za sezonu 1946/47, a treći će se direktno plasirati u Republičku ligu NR Srbije. Za završno prvenstvo NR Srbije kvalifikovali su se: Crvena zvezda i Metalac (Beograd), Borac (Čačak), Železničar (Niš), Jedinstvo (Smederevo) i Radnički (Kragujevac).

Svoju prvu utakmicu Crvena zvezda je odigrala protiv Borca u Čačku 19. maja i doživela je poraz rezultatom 2:1, i to je bio i jedini poraz našeg kluba u finalnom takmičenju. Na sledećoj utakmici, 16. juna, Crvena zvezda je pobedila gradskog rivala Metalac sa 1:0, a potom je pobedu zabeležila i na gostovanju, 23. juna, protiv Radničkog (2:1).

Sledeća pobeda zabeležena je u Beogradu, 27. juna protiv Jedinstva, i to čak 8:0. Poslednja i odlučujuća utakmica igrana je u Beogradu 30. juna, a Crvena zvezda je savladala Železničar sa 4:1. Na taj način, Crvena zvezda je zasluženo osvojila svoju prvu titulu prvaka NR Srbije od svog postojanja, i ta titula joj je omogućila i kvalifikaciju i učešće u prvom državnom prvenstvu FNRJ u fudbalu.

Za crveno-bele su te sezone igrali: Ljubomir Lovrić, Mladen Kašanin, Branko Stanković, Miomir Petrović, Predrag Đajić, Milenko Drakulić, Milan Krstić, Rajko Mitić, Kosta Tomašević, Jovan Jezerkić, Aleksandar Atanacković, Miodrag Savić, Đura Horvatinović, Milovan Ćirić, Ljubiša Spajić, Vladimir Pečenčić i Miodrag Petrović Mališa. Trener je bio Svetislav Glišović.