U desnoj ruci mač, u levoj knjiga, a na grudima krst: Evo značenja simbola na ovom umetničkom delu!

Ova monumentalna skulptura, koja će se nalaziti na skveru između ulica Gundulićevog venca, Drinčićeve, Palmotićeve i Bulevara despota Stefana, biće otkrivena 19. aprila. Spomenik se radi prema idejnom rešenju vajara Svetomira Arsića Basare, na osnovu postojećeg vajarskog dela tog autora, izloženog u postavci Istorijskog muzeja Srbije.

Umetnik je despota Stefana predstavio kao tipičnog srednjevekovnog vladara. U desnoj ruci dominira mač - simbol vitešstva i junaštva, dok u levoj ruci drži knjigu - simbol duhovnosti i intelekta. Krst na grudima, između mača i knjige, govori nam da su za odbranu vere potrebni i snaga i um, i hrabrost i duhovnost.

„Visina spomenika, koji će biti izliven u bronzi, biće četiri metra bez postamenta, dok će postament, takođe u bronzi, biti visok svega devet centimetara, kako bi se omogućila bolja interakcija građana s vajarskim delom“, izjavio je zamenik gradonačelnika Beograda Goran Vesić.

Livnica u kojoj će biti izliven spomenik despotu Stefanu Lazareviću nije odabrana nasumice. Livnica „Jeremić" je najstarija umetnička livnica u Srbiji. Neprekidno radi od 1927. godine, a sad je na njenom čelu četvrta generacija Jeremića.

Skulptura „Igrali se konji vrani" ispred Narodne skupštine, spomenik Pobednik na Kalemegdanu, spomenik Braniocima Beograda na Novom groblju, spomenik Nikoli Pašiću na istoimenom trgu, „Čovek sa zmijom" na Kalemegdanu, skulptura Majke Tereze u Vatikanu, samo su neka od dela koja su urađena u livnici „Jeremić".

„Sve radimo ručno, starom tehnikom izgubljenog voska", kaže Boban Jeremić, praunuk osnivača livnice Miodraga Miće Jeremića, dodajući da se ranije umesto voska koristio pesak.

Tehnikom izgubljenog voska, s modela monumentalnog dela vajara Basare skidaju se negativi, odnosno kalupi, koji prolaze kroz nekoliko faza pre konačnog izlivanja u bronzi.

„Nakon što vajar uradi skuplturu u glini, majstori iz livnice uzimaju otisak u gipsu, koji nakon toga u komadima ide na proces koji se zove izgubljeni vosak koji se topi u specijalnim sušarama, nakog čega se pristupa livenju u bronzi. Sledeći korak je obrada odlivenih komada i sklapanje odnosno zavarivanje istih. Poslednji proces je rađenje patine, odnosno krajnje boje koju spomenik dobija. U proces je uključeno desetak ljudi, voskara, topioničara , obrađivača, zavarivača", zaokružuje priču o stvaranju spomenika vlasnik livnice Boban Jeremić.