Pronađen je umotan u kese, a niko ne zna ko je on. Institut za sudsku medicinu čuva njegov DNK

 

Smrt jednog Dragana, beskućnika čije telo je na Topčideru pronađeno umotano u kese, duboko je potreslo Beograđane.

Čovek-kesa, kako su ga prozvali poznanici, bio je poznat stanovnicima Senjaka, Topčidera i Banovog brda koji su ga upamtili kao neobičnog komšiju kog su raspoznavali po zvuku šuškanja kesa.

- Za preminula lica koja nemaju rodbinu, ili je ona nedostupna, odnosno nezainteresovana, kao i za ona za koja ne postoje identifikacioni podaci (tzv. N. N. lica), sahranu organizuje JKP "Pogrebne usluge". Sahranjivanje osoba čiji srodnici, odnosno lica koja su u obavezi da ih izdržavaju ne postoje, odbiju ili nisu u mogućnosti da obezbede sahranjivanje, regulisano je Zakonom o sahranjivanju i grobljima. On propisuje da troškove sahranjivanja snosi opština gde je preminuli imao poslednje prebivalište, a ako se ono ne može utvrditi, troškove snosi opština na čijoj teritoriji je lice preminulo - objasnili su iz "Pogrebnih usluga".

Ukupan broj N. N. lica, kao i ljudi koje nije imao ko da sahrani, u poslednjih nekoliko godina je varirao između 115 i 160 godišnje. U toku 2019. na grobljima u nadležnosti JKP "Pogrebne usluge" sahranjeno je 177 ovakvih osoba.

- Utvrđivanje identiteta preminulih N. N. lica je u nadležnosti MUP-a, odnosno na Institutu za sudsku medicinu, gde se vrši obdukcija i utvrđuje identitet. MUP zatim nastoji da pronađe srodnike preminulih.

Telo Dragana, čoveka koji je sav bio umotan u kese, trenutno prolazi kroz ovakav proces identifikacije, te ako se ne pronađu njegovi srodnici, on će biti sahranjen na nekoj od parcela predviđenih za ovakve osobe na Lešću, Novoj Bežaniji, Zbegu ili Orlovači.

Takozvane sahrane bez ispraćaja obavljaju se rano ujutro, van redovnog rasporeda sahranjivanja. Na njima nema nikog ko će oplakati pokojnika, zapaliti sveću ili ostaviti cveće. Iza njih ne ostaje ni nadgrobni spomenik, već se ovakvi grobovi obeležavaju jednostavno drvenim krstom ili piramidom na kojima se nalaze osnovni podaci o preminulom, njihovo ime i prezime, datum rođenja i smrti.

Verovatno tužniji prizor od ovog jesu nadgrobni krstovi na kojima stoji samo N. N. lice, pol, godina smrti i broj pod kojim se vodi u sudu - ceo život u par brojeva. Odlaze nečujno i neprimetno, baš onako kako su i živeli za većinu društva.

Naknadna identifikacija

Za ljude koji su sahranjeni kao N. N. lica moguća je naknadna identifikacija. Ako neko posumnja da je njihov srodnik sahranjen u bezimenoj grobnici, mogu to proveriti u Institutu za sudsku medicinu, gde se čuvaju DNK uzorci svih neidentifikovanih tela.

- Članovi porodice preminulog koje je sahranjeno pod oznakom N. N. odlaze do instituta, gde nakon identifikacije dobijaju potvrdu na osnovu koje se vrši ispravka statusa preminulog, odnosno upisuje se ime i prezime.

Bebe na Orlovači i Lešću

Tužniji prizor od bezimene grobnice je možda grob deteta sa N. N. oznakom. Ipak, kako kažu u "Pogrebnim uslugama", takvi slučajevi su retki i poslednjih desetak godina ih nije bilo, osim mrtvorođenih beba.

- One se sahranjuju na Orlovači, u posebno namenjeni grob, dok se živorođene preminule bebe sahranjuju u porodična grobna mesta ili se nakon kremacije njihov pepeo polaže u Bebi-vrt na Lešću - kažu u JKP "Pogrebne usluge".