Ko je sve sedeo na tronu Svetog Save od obnove patrijaršije

Evo ko je sve za to vreme nosio titulu patrijarh srpski:

Rođen je u Požarevcu 1846. godine kao Dimitrije Pav­lović. Pre izbora za patrijarha 1920. bio je beogradski mitropolit. Od obnavljanja patrijaršije poneo je istorijske titule arhiepiskop pećki i mitropolit beogradsko-karlovački. Osnovao je eparhiju u Čehoslovačkoj, venčao je kralja Aleksandra I Karađorđevića i kraljicu Mariju, podržao rad “Narodne hrišćanske zajednice”. Bavio se i književnim radom, a premunuo je 6. aprila 1930.

VARNAVA

Rođen je 1880. godine u Pljevljima kao Petar Rosić, a na čelu crkve bio je od 1930. do 1937. godine. Varnava je od podeljene SPC novim Ustavom crkvu ustrojio na moderan način i uspeo da je odvoji od države. Formirao je dve nove eparhije, Zagrebačku i Mukačevsku. Njegovom inicijativom započeta je izgradnja Hrama Svetog Save na Vračaru, kao i nove zgrade za potrebe Arhiepiskopije. Umro je 1937. pod nerazjašnjenim okolnostima.

GAVRILO

Rođen je kao Đorđe Dožić - Medenica 1881. godine u Donjoj Morači. Za poglavara SPC imenovan je 1938. godine, gde se zadržao do smrti 1950. godine. Bio je protivnik potpisivanja Trojnog pakta, a nemačke vlasti su ga uhapsile u Ostrogu 1941. i smestile u zatvor Okružnog suda. Zbog opasnosti od Crvene armije, Nemci su ga prebacili u koncentracioni logor Dahau, gde je ostao tri meseca. Patrijarh Gavrilo je iznenada umro 7. maja 1950. godine.

VIKENTIJE

Rođen u Bačkom Petrovom Selu kao Vitomir Preodanov 1890. godine, umro 1958. godine, bio je 42. poglavar SPC. Na tronu je bio osam godina, U periodu 1947-1951. Kao patrijarh uspostavio je veze sa ostalim eparhijama SPC, koje su usled ratnih prilika dosta oslabile. Njegovim nastojanjem, uređena su i penziona pitanja pravoslavnog svestenstva. Umro je 5. jula 1958. pod zagonetnim okolnostima, posle sabora na kojem je odbio da stavi na dnevni red pitanje priznanja tzv. Makedonske pravoslavne crkve.

GERMAN

Rođen u Jošaničkoj Banji kao Hranislav Đorić 1899. godine, stolovao je od 1958. do 1990. godine. Odlukom Sabora SPC jedini je za života penzionisani patrijarh. Iako u teškim okolnostima, uspeo je mnogo toga sačuva, pa su tako manastiri Žiča, Studenica i Lazarica obnovljeni u potpunosti. Najveća zasluga je nastavak izgradnje Hrama Svetog Save 1984. godine, posle 88 molbi upućenih raznim instancama vlasti. Učestvovao je u izdavanju crkvenih listova, a obnovio je rad bogoslovije u manastiru Krki.

PAVLE

Mnogima omiljeni srpski patrijarh rođen je 1914. godine kao Gojko Stojčević u Kućincima, a preminuo je 2009. godine u Beogradu. Na tronu je bio od 1990. godine. Bavio se i naučnim radom. Za vreme njegovog mandata obnovljeno je i osnovano više eparhija, kao i bogoslovije na Cetinju i Kragujevcu. Imao je značajnu ulogu u prevazilaženju raskola Mitropolije novogračaničke u Americi. Poznat je po asketskom životu, sam je šio i krpio odelo i cipele. Preminuo je na VMA 2009. godine, a Vlada Srbije je proglasila trodnevnu žalost.

IRINEJ

Poslednji patrijarh SPC rođen je 1930. godine kao Miroslav Gavrilović u Čačku i na tronu je bio od 2010. do 20. novembra prošle godine, kada je preminuo od posledica kovida. Zamonašio ga je patrijarh German u manastiru Rakovica, koji ga je rukopoložio u čin jerođakona. Za vreme njegove vladavine obnovljeni su mnogi crkveni objekti u Srbiji, a završeno je i mozaičko oslikavanje Hrama Svetog Save. Preminuo je na Vojnomedicinskom centru na Karaburmi, a sahranjen je u kripti Hrama Svetog Save.

BONUS VIDEO: