Narod vekovima odlazi na redak izvor u Sremu, a o njemu kruži jedna poznata priča

Stari Slankamen nalazi se na tromeđi Srema, Bačke i Banata, na mestu gde se Tisa uliva u Dunav.

Ovde je, prema legendi sahranjen Atila Hunski.

Stari Slankamen je smešten na atraktivnoj istorijskoj i geološkoj lokaciji, na nadmorskoj visini od 80 m, samo 15 kilometara udaljen od Inđije i 55 kilometara od Beograda.

Slana voda Starog Slankamena datira još iz Rimskog doba, kada se naselje zvalo "Acumincum" što u prevodu znači "mesto na brdu".

Za vreme Turaka nastaje naselje Donji Slankamen, koje kasnije menja ime u Stari Slankamen. U blizini izvorišta slane vode, Turci su napravili Amam - slano kupatilo, koje se i danas može videti.

Slana voda je oticala u reku Dunav sve do 1834. godine, kada je Austro-ugarska vlast ogradila izvorište i kaptirala više izvora u jedan, koji i danas snabdeva specijalnu bolnicu. Veleposednik iz Stare Pazove je 1908. godine sagradio hotel, obnovio izvor, napravio kulu i postavio cevi za snabdevanje banje.

"Slanača" je jedan od retkih izvora slane vode u Vojvodini. Ova voda ima temperaturu od 18,4 stepeni i sadrži lekovite komponente.

U toku Drugog svetskog rata slana voda sa izvorišta se koristila u ishrani ljudi zbog nedostatka soli. Danas predstavlja jednu od turističkih vrednosti Starog Slankamena i govori o značaju ovog naselja u prošlosti.