Na početku kaluđeri držali nastavu

 

 

To potvrđuje i prvi pečat Gimnazije sa natpisom "Sigil. Gimnasii M. Theresiopolitani 1795."
Od 1803. godine Gimnazija je imala šest razreda, četiri gramatička i dva humanistička. Zakonom od 1845. godine ukida se latinski i uvodi mađarski jezik u škole.
Profesori u Gramatičkoj školi, a zatim i u Gimnaziji sve do 1860. godine bili su franjevački kaluđeri, a tada, sem veroučitelja, posao predavača preuzimaju fakultetski obrazovana svetovna lica.
Sve do kraja XIX veka Gimnazija se nalazila ili pri Franjevačkom samostanu, ili u neadekvatnim zgradama nedaleko od Gradske kuće. Na zahtev Ministarstva prosvete, grad je finansirao izgradnju današnje zgrade Gimnazije. U njoj se nastava odvija od školske 1899/1900. godine.
Objekat je izgrađen u duhu poznog baroka kao dvospratan i lociran na uglu ulica Petefi Šandora i Tivalda Felegija. Na uličnim fasadama korativna plastika je skoncentrisana oko otvora u vidu floralnih i geometrijskih motiva po etažama, kao i na dijagonalno zakošenom pročeonom rizalitu koja se multiplicira i po bočnim krilima građevine. Prizemni pojas celog objekta je rustično obrađen, a vertikalizam pročeonog dela naglašavaju dva masivna korintska stuba.
Sam pročeoni korpus je izdignut i zasveden kupolom koja je pokrivena limenim pločicama, a na samom njenom vrhu izvedene su dve sedeće figure koje pridržavaju globus u sredini. Vrlo reprezentativno je urađen i glavni ulazni portal iznad kojeg je vajarski rešena figura nagog mladića u prirodnoj veličini u stojećem stavu. Prozori su postavljeni u ritmičkom nizu, pravougaoni su u prizemlju i na prvom spratu, a na drugom spratu su sa segmentnim lukom. Na kraju oba krila ovog razuđenog objekta su bočne dekorativne kapije od kovanog gvožđa sa dekorativnim floralnim motivima.