Jedinstvena bolnica u Srbiji

P.M.

Vesti

2020-12-29 17:44:43

Specijalna bolnica za rehabilitaciju i ortopedsku protetiku „Rudo“ (raniji naziv bio je Zavod za protetiku) specijalizovana je bolnička ustanova za protetičku i ortotičku rehabilitaciju, jedinstvena ustanova na teritoriji Srbije i naučno-nastavna baza Medicinskog fakulteta u Beogradu.

Specijalna bolnica „Rudo“, Foto: Promo

Zavod za protetiku je osnovan 1954. godine, po uzoru na američke bolnice za rehabilitaciju žrtava rata. Od tada rehabilitacija u Zavodu podrazumeva rad u timu koji čine lekar specijalista fizikalne medicine i rehabilitacije, medicinska sestra, terapeut (fizioterapeut, radni terapeut, okupacioni terapeut), defektolog, psiholog, socijalni radnik, protetičar i konsultanti.

Rehabilitacioni kapacitet Specijalne bolnice se sastoji od tri sale za kineziterapiju, kabineta za elektroterapiju, kabineta za radnu i okupacionu terapiju. Proizvodni kapacitet Specijalne bolnice čini kabinet za izradu privremenih i definitivnih proteza. U ovoj ustanovi radi 16 lekara specijalista fizikalne medicine, jedan lekar specijalista interne medicine, 16 protetičara-ortotičara, 24 terapeuta, 32 medicinske sestre, tri psihologa, tri defektologa i tri socijalna radnika.

„Rudo“ osnovan pre više od jednog veka

Ortopedsko preduzeće „Rudo a.d.“ uspešno posluje gotovo čitav jedan vek. Osnovano je 1919. godine i predstavlja najstariju i najveću kompaniju iz oblasti ortopedije na području jugoistočne Evrope. Privatizovano je akcionarskom privatizacijom u februaru 2007. godine, sa sedištem u Beogradu, u Bulevaru Vojvode Putnika 7. „Rudo“ je najveći i najpoznatiji brend koji Srbija ima u oblasti ortopedije, a danas je, zbog pandemije koronavirusa, delom pretvoreno u kovid bolnicu.

Specijalna bolnica prati svetske trendove u izradi proteza i ortoza. Članovi glavnog protetičkog tima Specijalne bolnice su predstavnici Srbije u Međunarodnom udruženju protetičara.
Aplikativna služba je u početku funkcionisala kao manji pogon za izradu privremenih proteza za gornje i donje ekstremitete i izradu definitivnih proteza samo za teške slučajeve. Među prvima u svetu (1964) počela je sa korišćenjem plastičnih masa u izradi ležišta za proteze. Vremenom, ova služba se razvila u veliki pogon za izradu proteza za gornje i donje ekstremitete, a u uslovima rata i embarga je preuzela najveći deo opterećenja za ratom zahvaćena područja.