Hram Krista Kralja na Vračaru

Postoji od sredine 19. veka, iako je tada postojala samo kao „misija“ jer u Srbiji nije bilo ni biskupa, ni biskupije, a ni crkve, premda je bilo doseljenih vernika katolika. Više od 60 godina vodili su se pregovori između Svete stolice i Srbije o uređenju pravnog položaja Rimokatoličke crkve i njenih vernika u novoj kneževini, odnosno kraljevini.

Papa Pije Dvanaesti je 1924. godine imenovao prvog beogradskog nadbiskupa, fra Ivana-Rafaela Rodića, dotadašnjeg apostolskog administratora Banata, koji je misu služio u jedinoj crkvici za katolike u Beogradu, na današnjem mestu Crkve Krista Kralja. Te zgrade kupljene su za nadbiskupsku rezidenciju i župu zahvaljujući novčanoj pomoći Svete stolice i jugoslovenske vlade, kao i razumevanju austrijske vlade, a na posredovanje nuncija i austrijskog poslanika u Beogradu.

Ova crkvica, odnosno kapela, posvećena Svetom Ladislavu, duga 15, a široka 9,5 metara, zidana od tvrdog materijala, postala je prva župna crkva i privremena katedrala. Godine 1926. uvećana je do današnjih razmera dozidavanjem sporednih ulaza, hora i zvonika.

Uz kasnije adaptacije i renoviranja tako je ostalo sve do 1988. godine i posvete nove katedrale Uznesenja Blažene Djevice Marije na Neimaru. Tada je preimenovana u konkatedralu. Glavni oltar okrenut je prema narodu i postavljen je nadbiskupski tron, a sa obeju strana trona su pomoćna sedišta (klupe), a u bočnim lađama bočni oltari s tabernakulima (svetohraništima), postoljima i kipovima Device Marije i Svetog Josipa, te krstionicom. Sve je izrađeno od mermera, kojim su do visine od 1,8 metara obloženi i zidovi crkve. U apsidi, iznad trona, postavljen je veliki poluovalni mozaik Krista Kralja, simboli sedam svetih sakramenata nalaze se ispred, a Isusov mali mozaik je iznad ulaznih vrata crkve. Vitražni prozori prikazuju glavne pojedinosti iz života Isusa, Blažene Device Marije i Crkve, kao i verskog života po hrišćanskim istinama, božjim i crkvenim zapovestima. Renoviranje je izveo, vodio ga i nacrte izradio ugledni rimski umetnik prof. Augusto Ranoki.