Čudotvorno isceljenje devojčice u crkvi Bogorodice u Bavaništu! Majka joj je samo rekla: "'Ajde ustaj"

Posvećena Rođenju Presvete Bogorodice, crkva čiji je ktitor nepoznat, smeštena je u 15. veku u prelepom prirodnom i mirnom okruženju opštine Kovin, u mestu Bavanište. 

Vekovi prolaze, a pažnja hodočasnika, stiče se utisak, ne prolazi. Naprotiv, vera u živu legendu o isceliteljskim svojstvima mlaza koji izvire ispod kapele sve je jača.

Nepresušni izvor izuzetno pitke vode u okviru pravolsavne crkve Rođenje Presvete Bogorodice u manastiru Bavanište, pohode podjednako pobožni i bezbožni, uvereni u čudesnu moć vode koja u njoj izvire. Mnogi od njih iz ove prelepe bogomolje odlaze sa napunjenim flašama u rukama, kako bi uz molitvu dobili duhovno i telesno isceljenje.

U nepreglednom redu, koji je odavno svakodnevna slika manastirskog okruženja u Bavaništu, hodošasnici mirno čekaju trenutak da se umiju i pokvase bolna mesta.

Vera u čudesnu isceliteljsku moć vodice iz crkve Rođenja Presvete Bogorodice živi vekovima, podjednako dugo kao i njen izvor na kojem je sagrađena. U crkvenim zapisima ovaj pravoslavni hram pominje i sveti vladika Nikolaj Žički Velimirović u svom delu "Emanuil" u priči "Verom izlečena" gde govorio o lekovitim svojstvima vode koja ima isceliteljska svojstva.

- Na dan Sv. Velikomučenika Đorđa ove 1932. godine kod crkve u Bavaništu bio je veliki molitveni sabor mnogih naših bratstava iz okoline.... Baš kad su pošli dolazi kod njih jedna žena i moli ih da i nju prime da ide sa njima sa svojom bolesnom devojčicom koja, iako ima osam godina, ipak ne može na noge da ustane te je za svašta unose i iznose na rukama. Ova ožalošćena majka rešila je da ide u manastir i da se pomoli Bogu za ozdravljenje svoje kćeri. Ali nastala je teškoća: kako da je odvedu u manastir. Kola nisu imali, a da je nose u manastir trebalo je da se pređe dug put od 10 kilometara. Najzad se sva braća slože da je neizmenično (redom) nose do manastira. Tako i učine i dete donesu i metnu u crkvu. Ubrzo je pala bujna kiša i dete u crkvi zaspa. U tom dolazi i litija iz Bavaništa manastiru. Majka ovog deteta požuri u crkvu da ga probudi da bi tako dočekali litiju i braću iz Bavaništa. I na njeno veliko čudo i radost, njena mala ćerkica usta sama na noge i sama iziđe iz crkve pored majke. Kad je litija ušla u crkvu mi smo pitali ovo dete i majku za ovo isceljenje. I ova mala veli da je dok je ona spavala u snu došla kod nje jedna žena, pomilovala je po licu i rekla joj "Ajde ustaj". Potom je došla njena mati i probudila je. Ovaj događaj sve nas je obradovao i svi smo za to zablagodarili Bogu na Njegovoj velikoj milosti. Saopštio Milija Kidišević iz Bavaništa - napisano je u Hrišćanskoj Zajednici Kragujevac broj 6. iz juna 1932. godine.

Sadašnje crkveno zdanje, prema spisima SPC, potiče iz 15. veka čiji je ktitor i dan danas nepoznanica. Rušen, paljen i obnavljan nebrojeno puta, manastir Bavanište današnji izgled dobija 1857. godinekada se, zahvaljujući volji i milosti naroda, na mestu spaljenog manastira podiže kapela na vodici, o čemu svedoči i originalna ploča sa natpisom: "U ime Svete Troice sazidana je i posvećena, ova kapela, Presvetoj Bogorodici leta 1857".

Ovo svetilište i svojevrsno lečilište, u pisanim tragovima crkvenih velikodostojnika, podignito je krajem 16. veka, tačnije 1594. godine. Njegovoj izgradnji prethodila je buna banatskih Srba protiv turske tiranije i otimačine, pod vođstvom episkopa vršačkog Teodora Nestorovića.

Miran manastirski život trajao je sve do 18. veka, da bi 1716. godine postao meta turskog razaranja i pljačkanja. Njegovoj obnovi usprotivila se austrougarska carica Marija Terezija staviviši veto na izgradnju i obnovu manastira po Srbiji.