U Velikoj Britaniji su svi otišli na spavanje drugog septembra i probudili se 11 dana kasnije

Julijanski kalendar je ime dobio po Juliju Cezaru koji ga je prvi primenio 46. godine pre nove ere. Međutim, ovaj kalendar je imao ugrađenu grešku koja se očitavala na svakih 128 godina- naime zbog pogrešnog računanja solarne godine, svakih 128 godina bi se javljao jedan dan "viška".

Taj problem je uklonjen gregorijanskim kalendarom. Gregorijanski kalendar je baziran na 365 dana koji su podeljeni u 12 meseci. Jedan mesec ima 30 ili 31 dan (osim februara koji ima 28 a svake 4 godine 29 dana). Prve zemlje koje su ovaj kalendar prihvatile su bile Francuska, Poljska, Španija i Portugal- čak krajem 16. veka, dok su neke države čekale i preko 300 godina- poput Turkske koja je kalendar prihvatila tek 1927. godine.

Novojulijanski kalendar usvojen je na svepravoslavnom Kongresu, sa vaseljenskim patrijarhom Meletijom IV na čelu, održanom u Carigradu 1923. godine.

Kalendar su, potom, primenile samo grčka, rumunska, carigradska i aleksandrijska crkva.