Svi su služili u Legiji stranaca, elitnoj jedinici Francuske vojske, utemeljenoj na današnji dan 1831. godine.

Od vatrenog krštenja u Alžiru pa do njihovih poslednjih zadataka na Balkanu i Bliskom istoku, Legionare je vodio njihov moto: čast i odanost. Opis današnje Legije stranaca nemoguće je razumjeti bez barem delimičnog upoznavanja s njihovom prošlošću.

Formirana potpuno od dobrovoljaca (plaćenici su u Legiju ušli kasnije) poreklom iz cele Evrope, Legija stranaca nastala je dekretom bivšeg Napoleonovog maršala Solta 9. marta 1831. godine, za vreme kralja Luja Filipa.

Novostvorena vojska - Legija stranaca, bila je sastavljena od 7 pešadijskih bataljona od kojih je svaka bila sastavljena od vojnika iste nacionalnosti: 1. 2. i 3. bataljon bili su sastavljeni od Švajcaraca i Prusa, 4. su činili Španci, 5. je bio sastavljen od Italijana, 6. od Belgijanaca i Holanđana i na kraju 7. od Poljaka.

Po dekretu, legionari su smeli da se bore samo izvan evropskih teritorija, pa su tako bili poslati na svoj prvi vojni zadatak u Alžir, pod komandom švajcarskog pukovnika Štofela, protiv alžirskih berberskih plemena.

Legenda i danas živi

Meksička priča zauzima središnje mesto u mitologiji Legije. Neslužbeni praznik Legije je 30. april, u spomen čuvene bitke u meksičkom Kamaronu između 2.000 Meksikanaca i 62 legionara, od kojih su preživela samo dvojica. Ta junačka epizoda tridesetih godina prošlog veka je poslužila tadašnjem vođstvu Legije za stvaranje službene legende, koja je trebala da uveri vojnike da je poštivanje naređenja važnije od života.