Albancima "bode oči" jer svedoči o 50.000 Srba koji su živeli u Prištini!

printscreen/youtube

Hram Hrista Spasa u Prištini, Foto: printscreen/youtube

Za danas zakazano ročiše po tužbi Univerziteta u Prištini protiv Srpske pravoslavne crkve, odnosno Eparhije raško-prizrenske, kako Sputnjik nezvanično saznaje, nije održano, jer poziv Eparhiji nije ni upućen.

Svedočanstvo o postojanju 50 hiljada Srba u Prištini treba uništiti

U katastru u Prištini zemljište na kome se nalazi hram Hrista Spasa vodi se na Eparhiju raško-prizrensku, što se očigledno ne dopada albanskim vlastima pa su je tužili za navodnu uzurpaciju više od četiri hektara zemljišta na kome se hram nalazi.

„Crkva postavljena nasilnim merama u kampusu Univerziteta u Prištini simbolizuje plan Srbije za etničko čišćenje Albanaca i ovaj objekat bi trebalo da funkcioniše kao muzej nedavnih ratnih zločina na Kosovu“, kako je rekao je Mehid Ramusa iz „Studentske demokratije”, a prenelo Kosovo onlajn. To nije njegovo prvo oglašavanje po tom pitanju. Još polovinom 2019. je predlagao rušenje hrama.

Profesor Pravnog fakulteta u Kosovskoj Mitrovici, dr Dušan Čelić ovaj slučaj, međutim, vidi kao i brojne druge probleme koji ukazuje na aspurdnost situacije na Kosovu i Metohiji.

Apsurdna zamena teza-zna se kome je zemlja uzurpirana

„Apsurdno je to da neke samozvane vlasti u Prištini tuže Crkvu, Eparhiju raško-prizrensku za uzurpaciju, a zapravo je uzurpirano crkveno zemljište. Desetine hiljada hektara crkvenog zemljišta na Kosovu i Metohiji je uzurpirano iako su se vlasti u Prištini obavezale da će sprovoditi Ahtisarijev plan u kome postoji obaveza restitucije i to evo već 12 godina nisu učinile“, primećuje Čelić.
On za Sputnjik objašnjava istoriju dešavanja vezanih za hram SPC u srcu Prištine.

„Kada je reč o crkvi Hrista Spasa i o lokaciji u centru grada pored Filozofskog fakulteta gde se taj hram nalazi, činjenica je da je mnogo veća površina tog dela grada i mnogo veći broj parcela u tom delu grada pripadao Srpskoj pravoslavnoj crkvi. S obzirom na to da nije postojao pravni okvir za restituciju, koliko znam, devedesete godine prošlog veka, nakon jedne peticije koju su potpisali gotovo svi građani srpske nacionalnosti u Prištini, njih više od 40.000, grad je doneo odluku da Crkvi delimično vratri zemljište koje joj je oduzeto nakon Drugog svetskog rata“, napominje naš sagovornik.

printscreen/youtube

Hram Hrista Spasa u Prištini, Foto: printscreen/youtube

Hram SPC usred Prištine „bode oči“

On podseća da su gradske vlasti prištine 1990. godine donele odluku da Crkvi vrate ono što joj inače pripada i što je bilo njeno do 1945. godine. Čelić, međutim, ukazuje na ono šta stoji iza zahetva odnosno tužbe prištinskog univerziteta.

„Suština je u stvari u tome da taj hram smeta albanskim vlastima u Prištini. On se nalazi u centru grada, to je jedna impozantna građevina koja nažalost nije završena. Jeste građevinski, ali enterijer nije završen, nije oslikana crkva i ona naprosto „bode oči“ zato što se nalazi u centru i zato što je svedočanstvo nekadašnjeg postojanja 40-50 hiljada Srba u tom gradu. Kroz zloupotrebu tog kvazisudskog sistema u Prištini pokušava se jedno sistematsko nasilje po pitanju svojine na toj parceli“, nedvosmilen je Čelić.
On podseća da je izgradnja hrama stala je 1998. godine kada su počela ratna dejstva i da je posle samoproglašene kosovske nezavisnosti crkva mnogo puta vandalski skrnavljena, a 2016. i zapaljena i potom pretvoren u javni toalet i smetlište.

Pošto se nalazi u centru univerzitetskog kampusa i s obzirom na kreiranje antisrpskog albanskog javnog mnjenja u Prištini očigledno je da taj impozantni srpski poravoslavni hram u tom delu grada smeta. U tom konktekstu, kako kaže Čelić, on i vidi tužbu Univerziteta u Prištini protiv Srpske pravoslavne crkve.