Evo kako je "nežniji" pol započeo revoluciju ravnopravnosti

Davne 1857. godine radnice zaposlene u tekstilnoj industriji zahtevale su veće plate. Zatim, 15.000 žena je 1908. godine marširalo Njujorkom tražeći pravo glasa, kraće radno vreme i bolje plate. Dame su bile neumorne, pa su i 1909. godine demonstrirale u Čikagu.

Na inicijativu Klare Cetkin, vođe nemačkih socijalista i ženskog radničkog pokreta u Kopenhagenu, 8. marta 1910. godine uspostavljen je Praznik žena kao Dan večnog sećanja na borbu žena za svoja ekonomska, politička i socijalna prava. Prvo obeležavanje Dana žena bilo je u Austriji, Nemačkoj, Švajcarskoj i Danskoj 1911. godine, a u Srbiji 1914. godine.

Posle Oktobarske revolucije, zahvaljujući feminstkinji Aleksandri Kolontaj 8. mart je postao državni praznik u SSSR-u koji se obeležavao kao Dan “herojstva radnica”. Tu praksu prihvatile su i druge tadašnje socijalističke države, pa je i u Jugoslaviji to bio veliki praznik. Države na Zapadu zbog toga dugo nisu prihvatale Dan žena, ali su feministkinje ponovo počele da ga slave šezdesetih godina.

Dan žena je i dalje ”crveno slovo“ u državnim kalendarima Avganistana, Kube, Kine, Kazahstana, Vijetnama, Rusije, Belorusije, Ukrajine, Kirgistana, Moldavije, Mongolije, Tidžikistana… Ujedinjene nacije proglasile su 1975. godinu “godinom žena” i tada je zvanično 8. mart proglašen Međunarodnim danom žena.

Drage naše, imajte na umu ovu kratku hronologiju borbe za žensku ravnopravnost uvek kada dođe 8. mart. Budite posvećene sebi, ne klonite duhom, verujte u sebe, budite ponosne na svoje uspehe, ali nosite se hrabro i sa neuspesima i ne budite tužne što je praznik protokom vremena izgubio svoju osnovnu ideju i postao prilika muškarcima za iskazivanje ljubavi i poštovanja prema lepšem polu.

Obradujte se svakom poklonu i lepoj reči, i slobodnom danu, i orhideji, ruži ili karanfilu, čokoladnim bombonama, osećaćete se bolje, a ako bude i nečeg više, prijaće vam…

U Italiji je mimoza simbol Dana žena.