Deo srpske prestonice nosi ovaj naziv, a iza njega se krije KRVAVA PRIČA!

Tanjug/Jaroslav Pap

Beograd: Tanjug/Jaroslav Pap

Svakoga dana možda prolazite Rospi Ćuprijom, a da na interesantno ime uho ni ne reaguje, te ga nikad suštinski niste ni preveli sa turskog iako su odavno odomaćene reči. Zapravo prelazite, na srpskom rečeno "Most kurvi", odnosno rospija, od turskog izraza "rospı(lı) köprü", prema jednom od objašnjenja.

Naselje se nalazi na desnoj obali Mirijevskog potoka, pred njegovo izlivanje u Dunavski rukavac. Meštani su ispričali za "Gradologiju" da su tu ostaci kamenog mosta koji je u tursko doba bio u ušću Mirijevskog potoka u Dunav, kada Ada Huja nije bila poluostrvo već ostrvo. Voda velike reke dolazila je čak do ovog mesta gde je od davnina postojala ćuprija.

Legenda govori o surovosti tog vremena. Žene iz turskog harema, koje su služile visokim turskim starešinama iz utvrđenja, sada se više ne zna zašto, optužene su za izdaju ili neverstvo. Prozvane su rospijama. Bile bi dovedene na ušće Mirijevskog potoka u Dunav, surovo ubijene i bačene u vodu. Od tada je mali kameni most na kome su mnogi, a ne samo žene iz nesrećnog harema, ubijani nazvan Rospi Ćurpija.

Danas se više ne prepoznaju ostaci turskog vremena. Na mestu gde se sada nalazi Višnjička ulica sada više nema Dunava. Povukao se, nekoliko stotina metara prema Adi Huji.

Još je drugih tumačenja i verovanja o imenu, kao da je zaista postojao mostić, a podigla ga je neka bludnica, rospija, kako bi iskupila grehe.

U isprepletanim legendama, govorkanjima i usmenim predavanjima, umešala se i priča nedokazanog porekla da su na ovom mostu dame "najstarijeg zanata na svetu" sačekivale umorne trgovce koji su se vraćali kući.